سریال آوای باران؛ تلنگری متعهدانه به مخاطب
تاریخ انتشار: ۱۶ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۹۰۳۱۰۴
"آوای باران بهترین و جدیترین سریالی است که تا امروز درباره کودکان کار و معضلاتی که این اطفال بی گناه با آن دست به گریبان هستند، ساخته شده. اثر نمایشی جذابی که علاوه بر سرگرمی سازی؛ آگاهی بخشی و بصیرت افزایی مخاطب را نیز مدنظر دارد."
به گزارش ایمنا، آنچه در بالا آمده بخشی از یادداشت زهرا صلواتی، کارشناس رسانه و تلویزیون درباره سریال "آوای باران" است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اگر تعبیر امام راحل مبنی بر دانشگاه بودن صدا و سیما را اصول و محور فعالیتهای این سازمان قرار دهیم، آثار نمایشی تلویزیون هم ورای سرگرم کردن مخاطب، دارای رسالتی والا برای تنویر افکار عمومی و ارتقای دانش و بینش بینندگان نسبت به آنچه در جامعه و محیط پیرامون شان میگذرد، هستند. از این منظر، سریال «آوای باران» به خوبی توانسته مأموریت و رسالت خود را محقق کرده و به مرحله بالفعل برساند. دستپخت جذاب حسین سهیلی زاده در پس روایت قصه گیرای دختری جوان، نقبی واقعگرایانه و کارشناسی شده دارد به موضوع کودکان کار و معضلات و ناهنجاریهای اخلاقی و اجتماعی برآمده از آن، از جمله تکدی گری، اعتیاد، قاچاق مواد مخدر و فحشا.
نقطه تمایز آوای باران در قیاس با آثار ماضی، نگاه به دور از کلیشه و تعارف و شعارزدگی به نارسایی کودکان کار است. سهیلی زاده با پرهیز از سیاه نمایی، معضل کودکان کار را به شکل هنرمندانه ای با ملودرام در هم آمیخته و معجونی دلپذیر و جذاب را در پیش روی مخاطبان قرار داده است. فرم و ساختار مناسب در کنار قصهای جذاب و سوژهای قوام یافته، آوای باران را به یکی از سریالهای جذاب سالهای اخیر تلویزیون تبدیل کرده است. سازندگان آوای باران سهمی متناسب و به قاعده را برای پرداخت به موضوع کودکان کار و مقدمات و اسباب درام در نظر گرفته و اثری معتدل و معقول را پدید آورده اند. یکی از نقاط قوت و قابل تامل آوای باران نگاه ویژه این سریال به دخترانی است که ناخواسته سر از گروههای تکدی گری درآورده و در چنبره مناسبات بیمارگونه چنین باندهایی گرفتار آمده اند. نکتهای که در بیش و کم تمامی آثار نمایشی ساخته شده با محوریت یا با نگاهی به کودکان کار، مغفول مانده بود. پیش از آوای باران، تمرکز سریالها و فیلمهای مشابه بیشتر بر پسران کودک و نوجوان بود که در باندهای تکدی گری ساماندهی شده بودند و معمولاً کمتر به دختران عضو این گروهها توجه میشد. آوای باران نه تنها به این دختران پرداخته، که حتی یک قدم جلوتر رفته و در کنشی ساختار شکنانه و جسورانه، دختری جوان از همین قشر را در مرکز و محور قصه خود قرار داده است. سهیلی زاده با انتخاب آزاده زارعی به عنوان ایفاگر نقش باران تلاش کرده هنرپیشهای را برای نقش اصلی سریالش برگزیند که مخاطب، کوچکترین آشنایی و پیش زمینه ذهنی و فکری از او نداشته باشد؛ به نیت حصول حداکثر هم ذات پنداری و همراهی.
از سوی دیگر، طراحی کاراکترهای جذاب و اعمال شخصیت پردازی مناسب بر روی آنها، از جمله کاراکتر شکیب (سردسته باند) و خلق داستانکهای متوازن و متناسب با قصه اصلی (مانند علاقه کیانوش به باران) بر جذابیتهای سریال آوای باران افزوده است. شخصیتهای اصلی سریال اغراق شده و تصنعی نیستند و در نظر بیننده ملموس و باورپذیر به نظر میرسند. از آن سو، قصههای جانبی طراحی شده در فیلمنامه نه تنها باری سنگین و زائد بر داستان اصلی نیستند که حتی عیار دراماتیک کار را بالا میبرند. بازیگران هم به واسطه قابلیتهای ذاتی شان و راهنماییهای سهیلی زاده توانسته اند نقش آفرینیهای قابل قبولی را از خود به نمایش بگذارند؛ به خصوص مهران احمدی که با لحن و گریم متمایز و متفاوتی که دارد، یکی از بهترین بازیهایش را در تلویزیون به یادگار گذاشته است. بازی آزاده زارعی در نقش باران و در مقام کاراکتر محوری سریال هم قابل قبول و پذیرفته است، همچنان که بازی مهران رنجبر.
حسین سهیلی زاده یکی از کارگردانان موفق تلویزیون است که تقریباً همه سریالهایی که تا به امروز ساخته، با استقبال خوب مخاطبان مواجه شده است. در این میان اما، آوای باران به همراه «ترانه مادری» بیشترین اقبال را دیدهاند و پرتماشاگرترین اثر از میان آثار متعدد این کارگردان در قاب جادویی به شمار میروند.
سریال آوای باران ورای به تصویر کشیدن قصهای جذاب و دراماتیک به قصد سرگرم کردن و ساختن اوقات خوش برای مخاطبان خود، میخواهد تلنگری هم به آنها زده باشد و از معضلی سخن بگوید که بیخ گوش جامعه است و همه آحاد اجتماع با آن مواجه بوده و هستند. این روزها کودکان کار در همه شهرها قابل مشاهده هستند و سازندگان آوای باران اندکی درنگ و تامل را در برابر این کودکان از مخاطبان خود خواستارند. سریال آوای باران با طرح بدیعانه یک مشکل ریشه دار و مسبوق به سابقه اجتماعی و گشودن ابعاد مختلف و حتی مغفول مانده آن، جامعه را به چارهجویی برای رفع و رجوع این معضل فرا میخواند.
آوای باران بهترین و جدیترین سریالی است که تا امروز درباره کودکان کار و معضلاتی که این اطفال بی گناه با آن دست به گریبان هستند، ساخته شده. اثر نمایشی جذابی که علاوه بر سرگرمی سازی؛ آگاهی بخشی و بصیرت افزایی مخاطب را نیز مدنظر دارد. سریال سهیلی زاده همچنان دیدنی است و پرمخاطب؛ شاهدش هم استقبال فوقالعاده مردم از بازپخش این اثر در شبکه آی فیلم.
کد خبر 472876منبع: ایمنا
کلیدواژه: اوای باران سریال آوای باران سریال تلویزیون شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق سریال آوای باران کودکان کار سهیلی زاده
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۹۰۳۱۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پرفروش ترین تئاترهای دولتی کدام اند؟
به نقل از روابط عمومی اداره کل هنرهای نمایشی، آمار فروش و تعداد تماشاگران نمایشهای مجموعه تئاترشهر، تالار هنر و همچنین تماشاخانه سنگلج تا پایان روز پنجشنبه ۱۳ اردیبهشتماه ۱۴۰۳ اعلام شد.
به گزارش صدای ایران از ایسنا،نمایش «گالیله» به کارگردانی شهابالدین حسینپور که از ۲۹ فروردین در تالار اصلی با ظرفیت ۵۷۹ مخاطب و قیمت بلیت۳۰۰ هزار تومان اجرای خود را آغاز کرده است، با مجموع ۱۳ اجرا و میزبانی از ۵ هزار و ۳۱۷ مخاطب (با احتساب بلیت تمامبها، نیمبها، تخفیفدار و مهمان) توانست به فروشی معادل ۱ میلیارد و ۲۳۸ هزار تومان دست پیدا کند.
نمایش «روال عادی» به کارگردانی کیارش رُست که اجرای خود را از ۳۰ فروردین در تالار چهارسو، با ظرفیت۱۳۲ نفر و قیمت بلیت۱۸۰ هزار تومان آغاز کرده است، با مجموع ۱۳ اجرا و میزبانی از ۸۴۱ مخاطب توانست به فروشی معادل ۱۱۵ میلیون و ۹۷۴ هزار تومان برسد.
نمایش «توقف اتانازی» به کارگردانی محمدرضا عطایی فر که اجرای خود را از ۲۳ فروردین در تالار چهارسو با ظرفیت۱۳۲ نفر و قیمت بلیت۱۸۰ هزار تومان آغاز کرده است، با مجموع ۱۹ اجرا و میزبانی از ۱ هزار و ۳۵۲ مخاطب، توانست به فروشی معادل ۱۸۳ میلیون و ۹۶۰ هزار تومان دست پیدا کند.
نمایش «آن بُرد» به کارگردانی مهدی زندیه و آیدین تمبرچی نیز که اجرای خود را از ۲۳ فروردین در تالار قشقایی با ظرفیت ۹۶ نفر و قیمت بلیت۱۷۰ هزار تومان آغاز کرده است، با ۲۱ اجرا و میزبانی از ۱ هزار و ۸۰۵ مخاطب، فروشی معادل ۲۷۳ میلیون۵۸۱ هزار تومان داشته است.
نمایش «پس از» به کارگردانی مرتضی کوهی نیز که اجرای خود را از ۲۳ فروردین در تالار قشقایی، با ظرفیت ۹۶ نفر و قیمت بلیت۱۴۰ هزار تومان آغاز کرده است، با ۱۹ اجرا و میزبانی از ۱ هزار و ۶۴۲ مخاطب به فروشی معادل ۱۹۱ میلیون و ۶۶۰ هزار تومان دست پیدا کند.
نمایش «آبی گونه» به کارگردانی کاوه مهدوی که از ۲۳ فروردین در تالار سایه با ظرفیت ۷۲ نفر و قیمت بلیت۱۵۰ هزار تومان اجرای خود را آغاز کرده است، با مجموع ۱۹ اجرا و میزبانی از ۶۶۴ مخاطب به فروشی معادل ۶۸ میلیون و ۶۵۵ هزار تومان دست پیدا کند.
نمایش «کان لم یکن» به کارگردانی سید علی موسویان که از ۲۶ فروردین در تالار سایه با ظرفیت صندلی۷۲ نفر و قیمت بلیت۱۵۰ هزارتومان روی صحنه رفته است، با ۱۷ اجرا، ۴۶۷ مخاطب جذب کرده و به فروشی معادل ۴۴ میلیون و ۴ هزار تومان دست یافته است.
نمایش «نظام ابن عربی» به کارگردانی یاسمین عباسی که از ۲ اردیبهشتماه در کارگاه نمایش با ظرفیت صندلی ۲۶ نفر و قیمت بلیت ۱۰۰ هزارتومان به صحنه رفته است، با ۱۱ اجرا میزبان ۲۲۲ مخاطب بوده و به فروش ۱۷ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان دست پیدا کرده است.
در تماشاخانه سنگلج، نمایش «سلطان عمرا بمیرد» به کارگردانی محمدجواد کبودرآهنگی که از ۴ اردیبهشتماه ۱۴۰۳به صحنه رفته است، نهمین اجرای خود را پشت سر گذاشت و در مجموع، میزبان ۴۳۱ تماشاگر بوده است. این نمایش با احتساب بلیتهای تمام بها، نیم بها، میهمان و تخفیف دار با بلیت ۱۰۰ هزار تومانی و ظرفیت سالن۲۳۶ نفری، مبلغ ۷ میلیون و ۷۹۰ هزار تومان فروخته است.
همچنین نمایش «جادوی شهرزاد» به کارگردانی احمد دهقان نیز که اجرای خود را از ۹ اردیبهشتماه ۱۴۰۳ آغاز کرده است؛ با ۴ اجرا توانسته است ۲۰۴ تماشاگر را به تماشاخانه سنگلج جلب کند. این نمایش با احتساب بلیتهای تمام بها، نیم بها، میهمان و تخفیف دار با بلیت ۸۰ هزار تومانی و ظرفیت سالن۲۳۶ نفری، توانسته مبلغ ۷ میلیون و ۲۱۶ هزار تومان بفروشد.
در تالار هنر، نمایش «انگشتر اسرارآمیز» به کارگردانی میثم یوسفی که از ۲ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳در سالنی با ظرفیت ۲۴۴ نفری به صحنه رفته است، با ۱۱ اجرا و قیمت بلیت ۱۰۰ هزار تومان، توانست ۱ هزار و ۱۰۰ تماشاگر را جلب کند و به فروش ۷۱ میلیون و ۱۸۱ هزار تومان دست پیدا کند.
همچنین نمایش «آکادمی پرندگان» به کارگردانی حسین مزینانی که از ۲۲ فروردینماه ۱۴۰۳در تالار هنر با ظرفیت ۲۴۴ نفری به صحنه رفته است، با ۲۱ اجرا و قیمت بلیت ۱۰۰ هزار تومان، توانسته ۱ هزار و ۱۳۲ تماشاگر را جلب کند و به فروش ۷۸ میلیون و ۴۶۸ هزار تومان دست پیدا کند.
نمایشنامه «پینوکیو» به کارگردانی داود زارع که ۷، ۱۳ و ۱۴ اردیبهشتماه در تالار هنر با ظرفیت ۲۴۴ نفری خوانده شد، با ۳ اجرا و قیمت بلیت ۸۰ هزارتومان، توانست ۶۷۵ تماشاگر را به سالن جلب کند و به فروش ۵۵ میلیون و ۸۸ هزار تومانی برسد.